(τινὰ γαίης

(μῆλα ἄντρου Hom.; τὰ πρόβατα ὀψὲ τῆς ἡμέρας Arst.)

(ἵππους Τρώων μετ΄ Ἀχαιούς Hom.; med. ἵππους ὑφ΄ ἅρματι Theocr.)

(ἁρμάτων ὄχους Eur.)

(τινὰ γαίης Hom.; Τιτῆνας ἀπ΄ οὐρανοῦ Hes.; δωμάτων Aesch.; πάτρας и ἐκ τῆς πατρίδος Soph.; πᾶν τὸ βάρβαρον ἐκ τῆς θαλάττης Plat.; med. ἐκ τῆς χώρας Thuc.)

(στρατὸν и στρατιήν Her.)

(πάντας ὀδόντας γναθμῶν Hom.)

(ἡμιπλίνθια ἐκ τοῦ χρυσοῦ Her.)

(ἐς πληθύν Hom.)

(ἔς Βοιωτούς Her.; διὰ τῆς Λυδίας ἐπὴ τὸν Μαίανδρον ποταμόν Xen.)

(γαίης Λωτοφάγων Hom.; Σπαρτιάτιδος χθονός Eur.; γῆν καὴ ἔθνος Her.; γῆς Arst.; τῶν ἱερῶν Lys., Plat.)

(τοῖς ποσίν Arst. и τῷ ποδί Plut.)

(τῆς Λακωνικῆς ἐπὴ πολέμῳ Xen.; Αἰγύπτου τε καὴ Λιβύης Plat.; ἐπὴ τέν ἱερὰν χώραν Dem.; τῇ ικελίᾳ и εἰς Βοιωτίαν Diod.)

(πύργων Hom.; τείχεος, ἀντίπυργον πέτραν Eur.; ταῖς ἀλλήλων ναυσίν Thuc.)

(εὐνῆς Hom.; λέκτρων Aesch.; λεχέων Eur.)

(ἵππων, δίφρου Hom.; νῶθ΄ ἵππων Hes.; νεῶν Hom., Eur.; τεθρίππων Eur.; ἐπὴ νεώς Her.; ἐπὴ τῶν ἵππων Plut.)

(πόληος Hom.; ἄχρι Μιλήτου Luc.; εἰς τὸν Ὠκεανόν Plut.; τετταράκοντα ἐτῶν Plat.)

(ἐϋφροσύνης Hom.; τιμῆς Hes.; δόξης Soph.; σοφίας Plat.)

(τῷ Ἀσσυρίῳ Xen.; τοῖς ἀρίστοις Plut.)

(τὸ и ἐπὴ τὸ θῆλυ Arst.; ταῖς ἵπποις Luc.)

(τινά, τι и πρός τινα Soph.)

(τινὰ ἵππων Hom.)

(τινὰ πάτρης Hom.; ψαμάθων Λὐλίδος Eur.; ἀρχαίας εὐαμερίας Pind.)

ἠὼς πολέας ἐπέβησε κελεύθου Hes. — заря заставила многих выйти на дорогу

(τινὰ τῆς σοροῦ Luc.)

(τινὰ εἰς Ὄλυμπον Eur.; πελταστὰς πρὸς τὸ ὄρος Xen.; ἐπὴ τὰ ἄκρα τῆς χώρας Plut.)

(τέν φάλαγγα Plut.)

ἀ. χορόν Hes., Thuc., Eur. — водить хоровод

(νῆας Her.)

(πρὸς τέν ἤπειρον, ἐπὴ τὰς ἄλλας νήσους Her.; ὁλκὰς ἀναγομένη ἐπ΄ Ἰωνίας Thuc.)

ὁρῶν αὐτὸν ἀναγόμενον ὡς ἀδολεσχήσοντα περί τινος Plat. — видя, что он собирается пуститься в разговоры о чем-то;

(εἰς τέν Ἀκρόπολίν τι Plat.)

(γυναῖκ΄ ἐξ ἀπίης γαίης Hom.; κτέατα Τρωΐαθεν Pind.; τοὺς ξυνειλημμένους Xen.)

(τινὰ ἐς Ἄργος Hom.)

(τέν πόλιν, τὸν χάρακα Plut.)

(κάρα Soph.; ὄμμα ἄνω Plat.; перен. κωκυτόν Eur.)

(τινὰ εἰς μεγάλα πράγματα καὴ τιμάς Plut.)

παιᾶνα ἀνάγετε Soph. — запойте пеан

(πολύδακρυν ἀδονάν Eur.)

(τι εἴς τινα Arst., Dem.)

(θυσίας Her.)

(τέν ὁρτέν τῇ Ἴσι Her.)

πλῆθος αἵματος ἀνήγαγε Plut. — у него открылось сильное кровотечение

(τάφρον περὴ τὸ τεῖχος Plut.)

τὸν λόγον ἐπ΄ ἀρχέν ἀ. Plat. — свести к принципу, т.е. принципиально обосновать положение;

σκοταῖος ἀναγαγών Xen. — уйдя с наступлением темноты;

(ἀσπίδα ἐπὴ πύργῳ Hom.; τι πρὸς τέν γῆν Plat., Polyb. и ἐπὴ γῆς Plat.)

(ἔγχει, ἐπὴ μελίης, χειρὴ γαίης Hom.; βάκτρῳ Eur.)

(τοῖς προσθίοις σκέλεσι Plut.)

λοιπὸν ἔρειδε τὰν γνώμαν Theocr. — подумай об остальном

μηκέτ΄ ἐρείδεσθον Hom. — не напрягайтесь больше, т.е. прекратите борьбу

(ὤμοιν τι Aesch.)

(λίθον ἐπὴ τοίχῳ, v. l. τοίχω Theocr.)

(εὔβοτον ἀμνόν Theocr.)

(τινὰ εὴς ἕδραν Eur.)

(δόρυ πρὸς τεῖχος Hom.; κεφαλέν πρὸς τέν γῆν Arst.)

(πρὸς στέρνα τινά Eur.)

(τινὰ ἐς χεῖράς τινος Theocr.)

(νέφος ἐπὴ τέν γῆν ἐρεῖσαν Plut.)

(βελέεσσιν Hom.; κατά τινος и εἴς τινα Arph.)

ὕπτιος οὔδει ἐρείσθη Hom. — он навзничь повалился на землю;

(ἄγκυραν χθονί Pind.; πλευραῖς ἔγχον Soph.)

(τόξῳ τινά Pind.)

(τὸν πόδα εἰς πηλόν Plat.)

(ὄμμα εἰς γῆν Eur.)

(ἀνταίαν πληγήν Eur.)

(ὁρμαθοὺς μελῶν τέτταρας Arph.)

ἐ. τρὴς περί τι Hom. — трижды протащить вокруг чего-л.

(νῆα ἤπειρόνδε Hom. или ἐπ΄ ἠπείροιο Hom., Hes.)

(νῆα ἅλαδε или εἰς ἅλα, τινὰ ἐξ οὐρανόθεν πεδίονδε Hom.)

(ὀϊστὸν ἐξ ὤμοιο, φάρμακον ἐκ γαίης Hom.)

(ἔγχος Soph.)

(νευρέν ἐπί τινι Hom.; τῶν τόξων τὸ ἕτερον Her.)

(φᾶρος κὰκ (= χατά) κεφαλῆς Hom.)

(ἀν΄ ὑψηλέν κίονά τινα Hom.)

(τινὰ χλαίνης Hom.)

(κρόσσας πύργων Hom.)

(νεκρούς Hom.)

(τι ἐκ ποδός Pind.)

(κύνες ἐρύουσί τινα Hom.)

(πλίνθους Her.) - см. тж. ἐρύομαι

(κατ΄ Ἰδαίων ὀρέων Hom.)

(αἰχμέ κ. γαίης ᾤχετο Hom.)

(κ. τῆς χώρας Polyb.)

(καταδεδυκέναι или ἀφανίζεσθαι κ. τῆς θαλάσσης Her.; κ. γῆς γενέσθαι Xen.)

ψεύδεσθαι κ. τινος Lys. — клеветать на кого-л.;

(οἱ κ. τοῦ Δημοσθένους ἔπαινοι Aeschin.)

(κ. Περσῶν λέγειν τι Xen.)

(κ. παντὸς τοῦ χρόνου Dem.)

κ. πτόλιν Hom. — в городе;

κατ΄ ὄμματά τινι Soph. — на глазах у кого-л.;

(κ. πεντήκοντα Her.)

κ. Ἄμασιν βασιλεύοντα Her. — в царствование Амасиса;

(κρίνειν ἄνδρας κ. φῦλα, κ. φρήτρας Hom.; κ. κώμας κατῳκῆσθαι Her.)

κ. σφέας μαχέσονται Hom. — каждый (из ахеян) будет сражаться за себя;

κ. πρῆξιν Hom. — ради дела, по делам;

κ. φθόνον τινός Aesch. — из зависти к кому-л.;

οὔτι καθ΄ ἡμέτερον νόον Hom. — не в соответствии с нашим мнением;

καθ΄ Ὅμηρον — по Гомеру, как говорит Гомер;

κ. λοπὸν κρομύοιο Hom. — словно луковичная кожура;

κ. τέν Ἀμφιάρεω ἀπόκρισιν Her. — что касается ответа Амфиарая;

κ. δάκρυ χέουσα Hom. — роняющая слезы

κ. ἔφαγε Hom. — (целиком) съел (обычно, однако, adv. κατά толкуется как приставка in tmesi)

(δέρην ὤμοις ἀριστεροῖσιν Eur.; αὐχένα ἐπὴ γαίης in tmesi Theocr.; κεφαλήν Plut.)

(σταυρούς Thuc.)

(ἐπ΄ ἄλλα τέν διάνοιαν Plut.)

(ἥ ἀνακλασθεῖσα σφαῖρα Arst.)

ἀνακλασθῆναι εἴς τινα Polyb. — (о делах, вопросах и т.п.) сосредоточиться в чьих-л. руках

ἀνακαλώμενον μέτρον — разбитый размер, т.е. с нерегулярным чередованием коротких и долгих слогов

(τινα ῥάβδῳ Hom.)

(ὀΐων νῶτα, ἕλκος Hom.)

σκοπέλου ἐ. Hom. — держать путь на утес;

(μεγάλων δώρων Hom.; φίλων λουτρῶν Theocr.; φυγῆς Timon ap. Sext.)

(ἀνθερίκων καρπόν Hom.; τὰ δόρατα Her.; τὰς ῥάβδους Plut.; τοὺς ἄρτους NT.)

(ἥ ὄψις κατακλωμένη Plut.)

(αὐχένα ἐπὴ γαίης Theocr. - in tmesi)

(τὸ θράσος, τὸ σοβαρόν Plut.)

(φίλον ἦτόρ τινι Hom.; τοὺς παρόντας Plat.; τέν διάνοιάν τινι Plut.)

κατακλᾶν ἑαυτόν Luc. — заговорить низким голосом

(τινὰ ἐς πείρατα γαίης, γουνοῖσι Νεμείης, ὑπὸ χθονός Hes.; med. μεγάλας δαίμονας Aesch.)

(ὑπὸ δειράσι Παρνασοῦ Eur.; ἐν τῇ χώρᾳ Arph.)

(λίθον κατὰ χθονός Hes.; ἴριδας ἐν νέφεϊ Hom.)

(κάρη οὐρανῷ Hom.)

(ἐλάτη) ὀρθέ ἐς ὀρθὸν αἰθέρ΄ ἐστηρίζετο Eur. сосна, выпрямившись, поднялась к небу; κῦμ΄ οὐρανῷ στηρίζον Eur. вздымающаяся к небу волна; ὁπότε ἐς τέν καρδίαν στηρίξαι (ὅ πόνος) Thuc. когда болезнь достигла сердца

σ. παυσαμένης τῆς πορείας Plut. — (ученые говорят, что планеты), прекращая (свое) движение, приостанавливаются

(τινά NT.)

ὑ. τί τινος Hom., Arph., Arst.; — держать что-л. над кем(чем)-л.;

(τὸ στόμα Arst.; ὀφρύν Anth.)

ὄμμ΄ ὑπερσχὸν ἴτυος Eur. — глаз, глядящий поверх щита;

(ἠέλιος ὑπερέσχεθε γαίης Hom.)

(πάντα νοῦν NT.)

(ἐν τοῖς πολέμοις Men.)

ὑ. τινός Arph., Diod.; — быть в состоянии выдержать что-л.